ReptileProtect

Nederlandse naam: Agapad, Reuzenpad
Wetenschappelijke naam: Bufo marinus
Herkomst: Zuid-Amerika

Lengte: 25 cm.

Prijs: ± 20 euro

Beschrijving.
Agapadden zijn bruin/gruis met een lichtere buikzijde. Hij heeft een gedrongen lichaam met een stome kop en kort, dikke poten. Achter de ogen heeft de agapad zijn gifklieren zitten. De ogen van de agapad zijn vrij groot en de pupil is horizontaal. Het is een nachtdier en zit overdag vaak verscholen in zijn hol. Het gif is zeer schadelijk voor mensen en kan een hartstilstand veroorzaken als het in ogen of mond komt. Was daarom altijd grondig je handen na het hanteren van deze dieren.

Huisvesting.
Voor 2 tot 3 agapadden word een terrarium van 120x50x50 cm. aangeraden, maar voor een enkel exemplaar voldoet een terrarium van 80x40x40. Als bodembedekking moet een zachte, niet schimmelende bodem worden gebruikt, bijvoorbeeld "Coco peat." De dikte van de bodem moet vrij diep zijn, omdat agapadden zich graag gedeeltelijk ingraven. In het terrarium moet verder een grote waterbak staan waar de kikkers geheel in passen. Deze waterbak moet elke dag ververst worden. Er moeten ook een aantal schuilplaatsen in het terrarium aanwezig zijn waarin de kikker geheel past. Overdag moet de temperatuur ongeveer 25 tot 30°C zijn en 's nachts mag deze gerust dalen tot 20°C. UV-licht is niet noodzakelijk voor agapadden maar het zorgt wel voor een betere groei van eventuele echte planten. De luchtvochtigheid moet vrij hoog zijn. 80-90% voldoet voor zowel overdag als 's nachts. Deze luchtvochtigheid kan bereikt worden door een beregeningssysteem of sproeien. Voor andere mogelijkheden, zie het verslag "Hoe maak ik het perfecte paludarium."

Verzorging.

Omdat agapadden zeer giftig zijn mogen ze niet te vaak opgepakt worden. Als u ze toch een keer op moet pakken, doe dit dan door met je duim en wijsvinger de pad op te pakken achter zijn voorpoten. Was hierna grondig uw handen met zeep! Als u de padden liever niet op wilt pakken omdat u bang bent voor het gif kunt u de padden ook in een bakje laten lopen. Verder moet wekelijks de bodembedekking worden vervangen en dagelijks de voedselresten en de ontlasting verwijdert worden.

Voeding.

Agapadden zijn net als alle padden grote eters en eten ook meestal alles wat word aangeboden. U kunt ze bijvoorbeeld krekels, sprinkhanen, meelwormen en regenwormen voeren. Stop de wormen altijd in een bakje waaruit ze niet kunnen ontsnappen. Voedseldieren moeten bepoederd worden met een calcium- en vitaminepreparaat en kunnen gevoerd worden met een pincet. U kunt de agapad ook kleine zoogdieren of rauw vlees voeren, maar dit mag niet te vaak.

 

Winterslaap.
De agapad houd geen winterslaap.

Geslachtsonderscheid.
De mannen zijn in het algemeen kleiner en slanker dan de vrouwen, ook hebben ze een wratterigere huid. In de paartijd krijgen mannetjes kleine wratjes op hun voorpoten.

Voortplanting.

De agapad is lastig te kweken in gevangenschao, omdat het terrarium relatief klein is in verhouding met hun natuurlijke leefomgeving. Het mannetje kiest een hoge plek uit in het terrarium en begint dan te kwaken om een vrouwtje te lokken. Als hij een vrouwtje heeft gevonden klemt hij zich vast aan haar, dit wordt amplexus genoemd. Tijdens de eiafzet loost hij zijn sperma en bevrucht zo de eitjes. Het vrouwjte maakt soms een nest aan de oever dat bestaat uit een kuiltje gevuld met water. Het vrouwtje legt ongeveer 20.000 eieren in het water. Na 2 tot 3 dagen komen deze eitjes uit, de kikkervisjes zullen niet bewegen en met zijn allen op de bodem blijven liggen. Ze kunnen gevoerd worden met watervlooien of heel fijn visvoer. Ze ontwikkelen zich snel. Bij goede omstandigheden veranderen de kikkervisjes na 45 tot 55 dagen in kleine padjes. Ze zijn dan nog erg onderontwikkeld, ze zijn ongeveer een centimeter lang en hebben een gladde huid. Ze verstoppen zich tussen bladeren en de bodembedekking om uitdroging te voorkomen en ervoor te zorgen dat de ouders ze niet opeten. De kikkers groeien snel, na 1 jaar kunnen ze al een lichaamslengte van 12 cm. bereiken.

 

© By ReptileProtect, 2012